نقش شبكههاي اجتماعي در نقد فيلم مدرن
در گذشته، نقد فيلم عمدتاً در اختيار منتقدان حرفهاي، رسانههاي چاپي يا پلتفرمهاي تخصصي بود. اما با ظهور شبكههاي اجتماعي، اين ساختار دگرگون شد. اكنون هر بينندهاي ميتواند نظر، تحليل يا حتي نمرهاي به يك فيلم بدهد و در روند دريافت عمومي آن نقش ايفا كند. در ادامه، پنج بعد از اين تحول بررسي ميشود:
۱. دموكراتيزه شدن نقد: صداي همگان شنيده ميشود
شبكههاي اجتماعي مانند توييتر، اينستاگرام، يوتيوب و تيكتاك باعث شدند فرآيند نقد از سلطه منتقدان رسمي خارج شود. هر مخاطبي حالا ميتواند احساسات، تحليلها يا توصيههاي خود را درباره يك فيلم منتشر كند و با ديگران به اشتراك بگذارد. اين روند باعث تنوع در ديدگاهها شده و صداهايي را برجسته كرده كه پيشتر در رسانههاي رسمي جايي نداشتند، از جمله زنان، اقليتها، و سينمادوستان از كشورهاي غيرغربي.
۲. الگوريتمها و هشتگها: شكلگيري موجهاي نقدي لحظهاي
نقد فيلم ديگر فرآيندي كند و تدريجي نيست؛ با اكران يك فيلم، واكنشها در لحظه منتشر ميشوند. هشتگها، ترندها و الگوريتمهاي پلتفرمها، نقدها را گسترش ميدهند يا گاهي موجب شكلگيري موجهاي حمايتي يا تخريبي ميشوند. فيلمهايي مثل Don’t Look Up يا Barbie ظرف چند ساعت پس از انتشار، به ترند جهاني در توييتر تبديل شدند و حجم عظيمي از تحليلها و نظرات بهصورت همزمان منتشر شد.
۳. تولد اينفلوئنسرهاي سينمايي و نقدهاي ويديويي
در كنار نقدهاي متني، شبكههاي اجتماعي باعث رشد چشمگير نقدهاي ويديويي و محتواي ديداري-شنيداري شدهاند. اينفلوئنسرهايي در يوتيوب يا تيكتاك با سبكهاي متفاوت (تحليلمحور، طنزآميز يا احساسي) تبديل به منابع تأثيرگذار براي تصميمگيري مخاطبان در تماشاي فيلم شدهاند. بعضي از اين چهرهها ميليونها دنبالكننده دارند و حتي در روند تبليغاتي رسمي فيلمها مشاركت ميكنند.
۴. اثرگذاري واقعي بر فروش، امتياز و جوايز
نقدهاي منتشرشده در شبكههاي اجتماعي فقط به گفتوگو محدود نميماند؛ بلكه ميتواند عملكرد تجاري و جايگاه فرهنگي فيلمها را تغيير دهد. بسياري از فيلمها بهواسطهي نظرات مثبت يا منفي كاربران، در فروش سينماها موفق يا ناموفق ميشوند. همچنين برخي كمپينهاي اعتراضي يا حمايتي در شبكهها بر نتايج جوايز نيز تأثير گذاشتهاند. مثلاً فشار كاربران به آكادمي اسكار براي توجه به فيلمهاي خاص، حالا بخشي از معادلات فصل جوايز است.
۵. تغيير زبان نقد: از متن رسمي تا ميم و نظر احساسي
شبكههاي اجتماعي زبان نقد را نيز دگرگون كردهاند. حالا نقد فقط مقالهاي تحليلي نيست؛ ميمها، توييتهاي چندكلمهاي، نظرات كوتاه احساسي يا حتي ويديوهاي كوتاه واكنشي نيز شكلهايي از نقد محسوب ميشوند. اين زبان غيررسميتر و خلاقانهتر، ارتباط سريعتري با مخاطب برقرار ميكند، هرچند ممكن است عمق تحليل سنتي را نداشته باشد. با اين حال، تركيب نقد حرفهاي با واكنشهاي مردمي، منظري جامعتر از فيلمها به دست ميدهد.
در نتيجه، شبكههاي اجتماعي نهتنها ابزار نقد را گسترش دادهاند، بلكه ماهيت نقد را نيز بازتعريف كردهاند. اكنون مخاطبان و سينمادوستان بخشي فعال از گفتوگوي فرهنگي درباره فيلمها هستند و اين تحولي است كه نميتوان آن را ناديده گرفت.
برچسب: سينما،